Gelukkig kan ik nu zeggen "Kris was ziek". Het gaat ondertussen weer bijna goed met hem. De antibiotica kuur moet nog afgemaakt worden, en zijn eetlust ( die behalve pannenkoeken, nooit heel goed is) moet nog terugkomen. Maar dit is het verhaal.

Zoals de meeste wel weten, heeft Kris al langer problemen met zijn oren. trommelvliesbuisjes heeft hij en regelmatig een middenoorontstekeing. Uit Nederland had ik meerdere oordruppels meegenomen. De druppels die we meestal gebruiken zijn al op. In de apotheek van Patmos heb ik geprobeerd dezelfde druppels te krijgen, maar dat middel wordt in Griekenland niet gebruikt. Dus andere druppels meegenomen. Op mijn vraag of deze druppels ook bij trommelvliesbuisjes gebruikt kon worden, konden ze mij geen antwoordt geven. Het op internet geraadpleegde farmacotherapeutisch kompas, vertelde dat het niet kon. Kris had op dat moment alleen een loopoor en was niet ziek.

Dus de volgende dag de huisarts in Akkrum bellen, we zouden tijdens het telefonisch spreekuur teruggebeld worden. Echter in de loop van de uren kreeg Kris koorts en hij gaf steeds meer pijn aan. Pijn aangeven is iets wat Kris niet vaak doet, dus voor ons een alarmsignaal. Op onze wandeling de dag daarvoor, hadden we het ziekenhuis gespot. Met de taxi daarheen. Bij binnenkomst zit een andere vrouw te wachten. We worden verzocht even te wachten. Eerst wordt de vrouw in een kamertje gelaten en even later mogen Kris en ik ook naar binnen. En daar komt de dokter...... Een hele grote dikke man, die eerst de vrouw gaat uitschelden, dat ze misbruik maakt van de griekse gezondheidszorg. Als zij is afgedropen richt hij zich tot ons. Ik probeer mijn vraag te stellen over de juiste antibiotica voor de middenoorontsteking van Kris, maar dat is aan dovenmansoren gericht. Ik krijg ook de wind (windracht 10!!!!) van voren. Hoe lang Kris al ziek is, waarom ik zijn vragen niet beantwoordt etc. Of Kris reageert op deze bullebak, of hij reageert op mijn ongenoegen of dat hij echt een verlaagd bewustzijn heeft, zal ik nooit weten. Kris blijkt ondetussen 40 graden koorts te hebben, dit bij een omgevingstemparatuur van 35 graden. Maar het resultaat is dat Kris en ik 30 minuten later op de snelle boot naar Kalymnos zitten, op weg naar een KNO arts.

Dit eiland ligt anderhalf uur varen met de snelle boot van Patmos vandaan. We hadden net genoeg tijd om een kaartje te kopen, een schone onderbroek en de telefoonoplader op de ERIKA te halen. Kris is door de paracetamol weer aardig opgeknapt. Op Kalymnos aangekomen gaan we per taxi naar de prive dokter. Spreekt slecht engels, maar een hele verademing na de dokter van Patmos. De oren, neus en keel van Kris worden bekeken, alle prut uit zijn oren gespoten, antibiotica voorgeschreven. 50 euro betaald en buiten stonden we weer. De boot terug gaat de volgende dag pas. We besluiten er maar het beste van te maken. We zoeken een hotel, met uitzicht op de haven. Ik stop Kris vol met antibiotica en paracetamol en gaan een hapje eten. Kris is echter echt niet lekker, en we gaan maar snel slapen.

De volgende dag kunnen we de snelle boot terug nemen. Het waait echter hard en de zee is vol golven. De halve boot is aan het overgeven. Geen aangenaam genoegen,. Kris is gelukkig is slaap gevallen. Ik ben blij Axel, Rens en Ines weer te zien.
We zijn nu ongeveer 5 dagen verder en Kris heeft gelukkig geen last meer van zijn oren.We zijn ondertussen op Kos aangekomen.

Groet ERIKA.